Deze vraag is niet simpel te beantwoorden. Het gebruiksdoel en het budget van de (bas) gitarist zijn bepalend voor de keuze van een van beide types, Als je een huiskamerversterker nodig hebt om thuis lekker te oefenen, is een eenvoudige veelal goedkopere transistorversterker een prima optie. De kleinere modellen zijn vaak uitgerust met bijv. een hoofdtelefoonuitgang en/of een ingang om bijvoorbeeld een mp3-speler bij het gitaargeluid te mixen. Voor podium- of repetitiegebruik met band, liggen de eisen anders. 

Een goede buizenversterker onderscheidt zich van een transistorversterker in dynamiek en warmte van het voortgebrachte geluid. Buizen zorgen eigenlijk altijd voor harmonische vervorming, iets dat we als warm en prettig klinkend ervaren. Ook een ”clean” ingestelde buizenamp vervormt harmonisch. De dynamiek van de versterker zorgt ervoor dat je bij buizengitaaramps met vermogens vanaf zo’n 30 Watt, in een band met akoestische drummer, hoorbaar blijft. Terwijl je met een transistorversterker al snel 100 Watt of meer nodig hebt. Je moet wèl periodiek je buizen vervangen om de versterker optimaal te laten presteren en je geluid fris te houden. 

Voordelen van een transistorversterker kunnen zijn: - relatief goedkoop - buizen of andere componenten periodiek vervangen is niet nodig - vaak zijn ze lichter in gewicht Uiteindelijk zal het geluid van de versterker bepalend zijn in je keuze. In dit verhaal is voorbijgegaan aan de zgn. hybride versterker. Dit is meestal een versterker met een buis in de voorversterker en een transistor eindtrap. (andersom komt ook voor, zij het veel minder vaak) De buizen-voortrap moet voor de nodige warmte en vervorming zorgen. De voor- en nadelen zijn als bij een transistorversterker. 

Om deze vraag te beantwoorden moet je eerst weten wat het afstellen van een gitaar eigenlijk inhoudt. Als een gitaar de fabriek verlaat is deze meestal niet in optimaal bespeelbare staat. Het tot in de puntjes afstellen van een instrument kost in de fabriek teveel tijd en werkt uiteindelijk dus kostenverhogend voor de bespeler ervan. Wij zijn hiervan op de hoogte en we zorgen ervoor dat elke (bas) gitaar goed afgesteld in onze winkel terecht komt. We weten ook dat andere winkeliers dit doorgaans niet doen, domweg omdat bij hen de vakkennis en het besef van de noodzaak hiertoe, nietaanwezig is. Korte uitleg m.b.t. afstellen: Een gitaar is één groot compromis, geen enkel exemplaar is perfect. De kunst is nu de gitaar evenwichtig af te stellen. Zo is vaak de topkam af fabriek te hoog en zal per snaar moeten worden ingezaagd om hem te verlagen, om zo te komen tot een betere bespeelbaarheid en zuiverheid.

De meeste metaalsnarige gitaren, elektrisch of akoestisch, hebben een instelbare halspen waarmee de halscurve kan worden ingesteld. De hals hoort in tegenstelling tot wat veel muzikanten denken, niet kaarsrecht te zijn maar een lichte holling is gewenst. Vervolgens is de hoogte van de snaren nog te variëren, met wederom een bepaald speelcomfort en zuiverheid als doel. Ook een beweegbare brug kan nog worden verbeterd met deze zelfde voordelen in het achterhoofd. Tenslotte zijn de octaafzuiverheid en de toonafnemer (pick-up) volumebalans nog te beïnvloeden, op zowel akoestisch-elektrische als op elektrische instrumenten.

Let wèl dat deze ingrepen alleen zinvol zijn als de basisconstructie van het instrument in orde is. Met name een oplopende toets kan bij een lage snaarafstelling roet in het eten gooien. Dit houdt in dat de frets in het gebied boven de 15e fret relatief hoger liggen dan in de rest van de gitaarhals. De halspen heeft in dit gebied meestal geen invloed zodat je een dergelijke fout er niet uitdraait! Een gitaar met zo’n hals willen wij dus niet verkopen, omdat er geen bevredigende afstelling mee te bereiken is. Een beetje oplopen is niet zo erg, maar er is kennis en vakmanschap nodig om te kunnen bepalen of er een goede afstelling mee te bereiken is.

Voor zowel akoestische- als voor elektrische gitaren is het zeker van belang uit welke houtsoorten een instrument is samengesteld. Het is echter niet zo dat een bepaalde combinatie van hout altijd garant staat voor een bepaald geluid. De constructie van de gitaar, bijvoorbeeld de manier waarop de zangbalken in een akoestische gitaar zijn geplaatst, en de visie van de bouwer/ontwerper, zijn minstens zo belangrijk bij het maken van een instrument. Evenals de dikte van gebruikte materialen. Over houtsoorten die gebruikt worden in de gitaarbouw en de klankeigenschappen van de diverse houtsoorten kun je je dus slechts in algemeenheden uitdrukken.

Enkele algemeenheden:
Een toets van een harde soort hout, bijv. ebben of esdoorn zorgt voor een wat fellere klank. Een cederen bovenblad klinkt “middig” en warm. Zo kan een mahonie electrische gitaar met esdoornen top behoorlijk vet klinken. Een tegenwoordig veel gebruikte houtsoort voor elektrische instrumenten is Linde ofwel Basswood. Dit materiaal staat voor een behoorlijk stevige rocksound. Al is het middengebied wat minder aanwezig. We zijn goed bekend met de specifieke klankeigenschappen van gitaren in onze winkelvoorraad. Als je de klank die je zoekt in een gitaar weet te omschrijven, kunnen we met onze kennis van gebruikte materialen gemakkelijk een reeks instrumenten bieden die voor jou in aanmerking zouden kunnen komen. Als je het niet precies weet, helpen we je er graag mee.

Neen! Uiteraard mag je van een wat duurder instrument, en dan heb ik het niet over een verschil van één Eurotientje, wat meer verwachten dan van een veel goedkoper instrument. Wij kijken meer naar de verhouding tussen prijs en kwaliteit èn er wordt gekeken of er een goede afstelling te bereiken is. Dus als beginner kun je voor relatief weinig geld bij ons tòch een geschikte gitaar aanschaffen. De praktijk leert echter dat erg laag geprijsde instrumenten meestal onze kwaliteitseisen niet halen. Die verkopen we dan ook niet.

Onderhoud begint eigenlijk bij bescherming. Als een instrument veel wordt vervoerd zal de gitaar net als z’n bespeler een jas aan moeten tegen diverse weersinvloeden. De mate van bescherming is afhankelijk van het gebruiksdoel. Een goede harde vormkoffer verdient meestal de voorkeur, maar kan erg lastig zijn om bijvoorbeeld op de fiets te vervoeren. In dat geval kun je kiezen voor een gigbag of een soort tussen gigbag en koffer in: de zgn. softcase. Pas op voor inferieure kwaliteit koffers, deze bieden slechts schijnveiligheid. Behalve tegen schokken moet een koffer of gigbag het instrument ook beschermen tegen drastische temperatuurwisselingen.

De oorzaak is vaak moeilijk te vinden. Soms zijn er meerdere boosdoeners. Je kunt zelf onderzoek verrichten door te experimenteren met diverse snaarmerken. Als dit geen bevredigende oplossing biedt is er vaak meer aan de hand. Zo kan een brug of een kambeen scherpe kanten of bramen hebben. Een snaar die na het uitpakken een knik heeft is behalve onzuiver ook zwak. Pak je nieuwe snaren dus voorzichtig uit. Ook je speelstijl en de dikte van de gebruikte snaarset zijn van invloed, als je echt hard aanslaat met een dik plectrum op een relatief dunne set mag je meer snaarbreuk verwachten. Een soepele snaar kan ook voordelen hebben, zeker bij tremologebruik.
Houdt daarnaast de leeftijd van de snaren in de gaten. Snaren zijn een weggooiproduct, direct na het opzetten begint de slijtageslag. Een set snaren gaat dan ook gemiddeld ongeveer 30 speeluren mee (wel na het spelen goed droogmaken), daarna worden ze vals en is de kans op breken verhoogd. Een speciale stringcleaner kan de levensduur qua feel behoorlijk verlengen. Snaren voelen bij gebruik hiervan minder snel stroef aan. Vuil en corrosie zijn meestal de oorzaak van deze stroeve feel. Door het wegslijten van materiaal wordt een snaar onzuiver. Hij is dan niet meer overal even dik, wat bij een zuivere snaar wel het geval is.

Koop altijd snaren die voor jouw instrument geschikt zijn. Dus nylon voor een klassieke gitaar. Zet je er metalen of ”western”-snaren op loop je het risico je gitaar te beschadigen. Toch zijn er ook voor klassieke gitaren metalen snaren te koop. Dit is een speciale set met een lagere spanning en een zachtere metaalsoort, ontwikkeld voor klassieke gitaren. Vraag bij twijfel altijd of een set geschikt is voor jouw gitaar. Voor western, elektrische of basgitaren wordt meestal metaal gebruikt. De diverse combinaties van kerndraad en wikkeling en de gebruikte legering maken het verschil in klank en bespeelbaarheid uit. Wij kunnen je prima voorlichten m.b.t. de eigenschappen van diverse typen snaren en de geschiktheid voor verschillende speelstijlen en soorten (bas)gitaren.

De aanschaf van een gitaar is heel persoonlijk. Kijk naar wat er bij je past qua geluid en bespeelbaarheid. Zo kan het dus voorkomen dat je met een gitaar naar huis gaat die niet op het lijstje staat, echter voor jou kan het toch de goede keuze zijn. Ieder zijn vak: zonder de leraar tegen het hoofd te willen stoten zijn wij van mening dat de winkelier vaker controleert of de reputatie van een bepaald merk wordt waargemaakt. Een aantal gerenommeerde merken is bij ons al door de mand gevallen. Maar ook de merken die wij doorgaans vertrouwen worden per exemplaar beoordeeld alvorens ze in de winkel terechtkomen.

Het één is niet persé beter dan het andere. Het is erg afhankelijk van hoe je de effecten wilt inzetten. Eén kwalitatief onderscheid is er wel te maken: Een los effectpedaal is meestal ontworpen om één soort geluid te maken, en dat doen ze dan ook erg goed. Het instellen van zo’n pedaal is vaak ook relatief eenvoudig. Bij een multi-effectsprocessor moet je vaak een compromis zien te vinden tussen de bruikbaarheid van de verschillende effecten. Soms zit er bijvoorbeeld een prachtige galm in maar een slecht distortiongeluid. Kies in een dergelijk geval voor wat je het belangrijkst vindt en vraag je af of je bereid bent tijd te investeren in het programmeren van een processor. In een live-situatie kan het erg lastig zijn een reeds geprogrammeerd geluid wat bij te stellen. Pedaaltjes kun je real-time bedienen. Je kunt sneller en doeltreffender een geluid veranderen. Een combinatie van beide is ook mogelijk, bijvoorbeeld een multi-effectsprocessor met een los distortion- (of een ander) pedaal erbij.

Vaak wordt deze vraag gesteld met een budget in het achterhoofd. Het komt uiteraard ook voor dat iemand liever een tweedehandsje koopt omdat ze lekkerder aanvoelen en zijn ingespeeld. Voor de eerste categorie geldt dat je een instrument aanschaft met de nodige speelschade die misschien op termijn zal moeten worden verholpen. De staat en het merk zijn mede bepalend voor de aanschafprijs van een tweedehands. Een gebruikt exemplaar hoeft dus niet altijd goedkoper te zijn dan een nieuwe. Je kunt je voorstellen dat een tweedehandse gitaar van een topmerk meer moet opbrengen dan een wat minder bekende. Wèl is het zo dat de topper tweedehands financieel bereikbaarder wordt. De reparaties die later volgen t.g.v. slijtage zijn zeker bij een duurdere gebruikte gitaar vaak wel de moeite waard.

Ook in dit geval kunnen er meerdere oorzaken zijn. Zo kan de gitaar slecht zijn afgesteld of de tremolo is gewoon niet berekend op extreem gebruik. In dat geval zul je voor een ander systeem moeten kiezen. Bij instrumenten die wat ouder zijn of veel gebruikt, treedt uiteraard ook slijtage op. Door het bewegen van een tremolobrug treedt er frictie op in zijn scharnierpunten waardoor de balans tussen veerspanning en snaarspanning verstoord kan raken en er onzuiverheid optreedt. Uiteraard hebben onderdelenfabrikanten dergelijke problemen onderkend en zijn er diverse oplossingen verkrijgbaar. Afhankelijk van je probleem kunnen we kijken naar de best mogelijke oplossing.

Een veel gestelde vraag die we altijd met neen beantwoorden omdat een stemfluitje vaak uit de doos al vals is. Zeker voor een beginner is het leren stemmen van een gitaar noodzakelijk om het gehoor te ontwikkelen voor wat vals is. De beste manier om je gitaar of bas te stemmen is nog altijd met gebruik van een goed elektronisch stemapparaat. Deze apparaten zijn onverbiddelijk en objectief. Er is een veelheid aan stemapparaten leverbaar die voldoen aan jouw wensen en eisen. Van eenvoudig tot geavanceerd. 

Zoals bij veel zaken geldt hier ook de smaak en de wens van de gitarist m.b.t. geluid en bespeelbaarheid. Over het algemeen klinkt een dikkere snaar beter dan een dunne. Experimenteer hier gerust mee, met in het achterhoofd dat een ander merk met dezelfde dikte wel eens heel anders kan gaan klinken en aanvoelen. Voor (elektrisch) gitaristen die hun gitaar lager stemmen, vanwege de klank, (denk aan stemmen in Es of een dropped-D stemming), is het zeker aan te bevelen een dikkere set te gebruiken om de toon strak te houden. Diverse merken hebben hiervoor speciale sets ontwikkeld met een hogere spanning, zodat de snaren niet slap aanvoelen.

Klassiek gitaristen kunnen ook verschillende spanningen uitproberen. Er zijn snaarmerken die bijvoorbeeld lage, normale, hoge en extra hoge spanningen in hun assortiment voeren; met in het laatste geval een stijve, luid klinkende snaar met veel “attack”. Houdt rekening met het verschijnsel dat het ene merk iets Medium noemt terwijl het andere merk zo'n spanning al High-Tension noemt. Jazzgitaristen spelen vaak op zgn. flatwound –snaren, een snaartype waarbij de wikkeling die normaal ribbelig aanvoelt, is gladgeslepen. Ook wel tapewound genoemd. Gevolg: een wat gedempte, warme toon, zonder "roetsj"geluiden.
Voor de basgitaar gaan de bovenvernoemde basisprincipes ook op.

Een hifiversterker is in principe niet geschikt om een dynamisch instrument als een elektrische (bas)gitaar te versterken. Uiteraard zijn op bijvoorbeeld cd’s wel dergelijke instrumenten te horen, maar deze zijn dusdanig bewerkt dat het uiteindelijke resultaat geen schade aan hificomponenten kan veroorzaken. Voor hifispeakers en hun frequentiekarakteristiek is iets vergelijkbaars te melden: Een instrument kan dergelijke speakers beschadigen en klinkt meestal niet goed. De conus van een speciale speaker voor (bas)gitaren is meestal verstevigd en ook het frequentiegebied voor diverse instrumenten is zorgvuldig geselecteerd. Kortom, liever geen hifi-set gebruiken maar speciaal geschikte versterkers. De kans op beschadiging op niet-geschikte versterkers is reëel!

Altijd? Nee dus. Oude gitaren die zo veel mogelijk in originele staat zijn zullen, als ze veel bespeeld zijn, de nodige slijtage hebben. Deze slijtage kan voor tal van problemen zorgen. De zgn. vintage gitaren hebben vanwege hun verzamelwaarde een vrij hoge aanschafprijs. Hoe origineler, des te duurder. Een vintage gitaar die er picobello uitziet is verdacht. Als een instrument echt goed is zal er op gespeeld worden en daarom slijtage te zien zijn. Oudere gitaren kunnen soms wel beter klinken omdat het hout door de trillingen van het bespelen zich gaat “zetten”. Een nieuwe zal dat uiteindelijk ook gaan doen. Bijkomende voordelen van nieuwe instrumenten kunnen zijn: Langere garanties, geen versleten onderdelen, betere verkrijgbaarheid van vervangende onderdelen, gangbare maatvoering, het instrument wordt door jou ingespeeld en staat niet naar de hand van de vorige eigenaar.  Ook staat de ontwikkeling van de techniek niet stil, zodat onvolkomenheden van oudere modellen in nieuwe modellen zijn verbeterd.

De systemen van topkwaliteit zijn helaas gebaseerd op inbouw waarbij er hier en daar een gaatje in de gitaar gemaakt zal moeten worden. Dit gebeurt echter op strategische plaatsen zodat de negatieve klankbeïnvloeding zo min mogelijk is. Heb je een metaalsnarige gitaar, zijn er ook kwaliteits klankgat-elementen. Deze zijn relatief eenvoudig aan te brengen en met enige voorzichtigheid weer zonder schade te verwijderen. Deze techniek heeft de laatste jaren een vlucht genomen en klinkt tegenwoordig beduidend beter dan zo’n tien jaar geleden.
Voor nylonsnarigen  kun je werken met goede contactmicrofoons die permanent of verwijderbaar geplaatst kunnen worden. Combinaties van verschillende systemen zijn vaak ook mogelijk.  

Veel tremolosystemen, waaronder Floyd Rose, zijn zwevend afgesteld d.w.z. dat de snaren op stemming en de contraveren elkaar in balans houden. Als er een snaar breekt is deze balans verstoord en zullen de heel gebleven snaren hoger gestemd lijken. Een speciaal veersysteem kan tot een bepaald niveau balansverschillen opvangen. Zo kun je na plaatsing gemakkelijker opduwen, je kunt evt. je hand op de brug laten rusten, en je toon wordt strakker omdat de brug niet meer wiebelt. Iets dat hij normaal onder invloed van trillende snaren wel doet. Zeker bij een harde aanslag. Dergelijke systemen worden bij bijvoorbeeld Fender-gitaren, in de fabriek al aangebracht, maar zijn in verschillende vormen ook los te verkrijgen. 

Snaren zijn in beginsel het hart van je geluid. Je hebt uiteraard goede en minder goede snaarmerken, maar de wijze van monteren van een snaar is wel van belang. Een onzorgvuldig of ondeskundig gemonteerde snaar zal slecht klinken. Let er bijvoorbeeld bij het uitpakken op dat er in een snaar geen knik kan ontstaan, de oorzaak van rare bijgeluiden. Zelfs het op maat knippen van een setje snaren kan voor problemen zorgen. Zo kan een wikkeling over de kerndraad gaan schuiven als een snaar wordt afgeknipt. Een dergelijke snaar klinkt alvast niet goed. Het is gebleken dat een snaar het best kan worden afgeknipt op het moment dat hij al een keer om het mechaniek is gewonden. Ook zgn. lockmechanieken kunnen vervelend doen: geef de snaar in kwestie eerst een winding om de mechaniek-as en “lock” de snaar pas daarna. Op deze wijze kan de wikkeling niet meer van de kerndraad worden afgeduwd hetgeen een mogelijke oorzaak is van slecht klinkende snaren. Je hoeft echt geen deskundige te zijn om snaren goed te kunnen monteren. Neem de tijd en zoek daarnaast een keertje een goede/fijne methode uit om snaren te vervangen. Op het internet zijn meerdere goede voorbeelden te vinden.